Evdeki İş Yeri

Etiketler

Ev, İş Yeri

İş dünyasında oldukça başarılı olan insanların özel yaşamını düzene koyamaması bana oldukça ilginç gelen durumlardandır. “En küçük sosyal birim ailedir” cümlesiyle büyümüş bir toplumun iş yerinde geçerli kuralları ev ortamına da taşıyamamasını aklım pek almıyor. Neredeyse bütün sağlam organizasyonlarda önemsenen ‘yapı taşı’ niteliğindeki uygulamalar, her kural gibi, bir gereksinim sonucu ortaya çıkmış, denenmiş, geliştirilmiş ve küresel düzlemde kabul görüp yıllardır kullanılagelmiştir. Neden en küçük toplumsal birimde de işe yaramasın?

Özel yaşantınızda olup bitenleri bir de bu gözle görmenizi önereceğim. Kurumların kaçınılmazı olan uygulamalardan aklıma gelenleri sıraladım. Bakın bakalım kendi özel şirketinizde bu kurallar uygulanıyor mu. Var olan sıkıntınızın sebebi orada yatıyor olabilir mi? Ya da aile içi mutluluğunuzu ve uyumunuzu, dengeyi bu temellere oturtmuş olmaya mı borçlusunuz?

İyi bir şirkette kriz yönetiminden temizlik saatine kadar tüm işleyiş belirlenmiştir. Saatli ve planlıdır.

Yemek bile düzenlidir. Çalışırken tıkınmanız hoş karşılanmaz.

Denge vardır. Her gün aynı yemek çıkmaz. Her an çalışılmaz, dinlenme arası belirlenmiştir.

Tatil günü vardır. Dinlenmekte olan çalışan rahat bırakılır. Evde de herkesin haftada bir günü olmalı. Anneliğinizden dahi izinli olduğunuz saatler olmalı, sadece kendinize ayırdığınız. Mutlaka her hafta aynı zamanda ve düzenli.

Ortak kullanım alanlarının yanısıra herkesin kendine ait alanı vardır. Amiriniz gelip masanızı toplamaz ya da karıştırmaz.

Herkes birbirine saygı göstermek durumundadır. En basit örneğiyle ‘Geç Kalınmaz’.

Kimseyi kırmak o kadar kolay değildir. Zorlayıcı ve küçük düşürücü söz ve tavrınızın ‘mobbing’ kavramıyla örtüştüğü ve suç olduğunu bilirsiniz.

İnsanlarla iletişim kurmaya zorunlusunuzdur. Tersleyip geçemezsiniz. Duymazdan gelemezsiniz. Gülümseyerek günaydınlaşırsınız. Sorun varsa toplantıda tartışırsınız, iki arada bir derede sinir harbi içinde konuşup havada bırakmazsınız. Toplantıdan önce araştırmalarınızı ve notlarınızı tamamlar, toplantıya hazırladığınız döküman, beyin ve sözcüklerinizle gidersiniz.

Toplantıların tarihi, başkanı, yazmanı ve gündemi vardır. Tutanak tutulur. Dilek ve temenniler dile getirilir. Diğerlerinin konuşmalarını görüş olarak kabul eder ve değerlendirirsiniz, saldırı olarak almazsınız. Net kararlar alınır, ne zamana kadar yapılacağına ve kimlerin sorumlu olduğuna kadar belirlenir. Uygulanıp uygulanmadığı takip edilir ve bir sonraki toplantının ilk gündem maddesi olur.

Notlar alınır, ajandalar tutulur ve bu notlara yeri geldiğinde başvurulur. Yazmak normaldir. Paranormal aktivite olarak karşılanmaz.

Yapılacaklar listesi yapılır. Günlük, haftalık, aylık, yıllık hatta beş yıllık planlar yapmanız ve eylem planlarını güncellemek üzere bir araya gelmeniz anormal karşılanmaz.

İyi bir plan anca başlangıçtır. O planları en efektif şekilde nasıl eyleme geçirdiğiniz ve sonuçlarla ilgilenilir.

Önceliklerinizi belirlemek zorundasınızdır. Bir ay sonra verilecek olan yemeğin organizasyonuna yoğunlaştınız diye bugün yapmanız beklenen bir mal alımını unutmuş olmanız hoş karşılanmaz. Ya da bazı işleri sürekli ertelemeniz.

Yetiştirmeniz gereken işler olduğu halde sizinle ilgisi olmayan işleri de yapmaya çalışmazsınız. Başka birimin görevlerine hele hiç karışmazsınız. Herkesin bir görevi vardır ve bir kişinin her işe atlaması meslektaşlarınca hoş karşılanmaz.

İşinizi iyi yapabilmek için enerjinizi yüksek tutmaya ve motivasyona gereksiniminiz vardır. Hep enerjik, hep dimdik, hep güler yüzlü ve şakacı, bakımlı ve sağlam bir duruşunuz vardır. İş arkadaşlarınız sizinle olmaktan bir şekilde keyif alırlar.

Proje geliştirir, şirketinizi ileri götürmeyi amaç edinirsiniz. Yaratıcılığı önemser, iyi fikirlerle gelmek için beyninizin sınırlarını zorlarsınız. Risk alırsınız. Gerek cesaretiniz, gerek efektifliğiniz, gerekse başarınızla fark edilmeye çalışırsınız.

Bilmediğiniz konuları uzmanlara danışmaktan çekinmezsiniz.

Yenilikleri ve iş gündemini takip edersiniz. “Ben anlamam” demez, her konuyla ilgilenir ve bilgiye ulaşma araçlarını etkin kullanırsınız.

Çalışırken ilk şart işinize odaklanmaktır. Önemli bir görüşme yapıyorsanız telefondan gelen sosyal medya çınlamalarına bakmamanız gerektiğini bilirsiniz. Böylelikle karşınızdakine ve işinize verdiğiniz değeri göstermiş olursunuz. Birden fazla işle ilgilenmez, her işe hak ettiği önemi vererek sırayla yaparsınız.

Zaman yönetimi, organizasyon becerileri çok önemsendiği için kendinizi bu konularda geliştirmeye çalışırsınız.

Sürekli kendinizi eğitmeniz beklenir.

Bütçe yapılır ve belli aralıklarla gözden geçirilir. Ama her gün ve olur olmaz zamanlarda bu konu hakkında konuşulmaz.

Çeşitli tabloların kullanımı işleri kolaylaştırır ve gidişatı rayına sokar. Örneğin gerçekleştirilmesi düşünülen eylemler için + / – tablosu yaparak karşılaştırırsınız. Getirisi götürüsünden fazlaysa planlamaya geçersiniz. SWOT Analizine değer verirsiniz.

Politikalar önemlidir. Örneğin bir okuldaysanız okuma politikası vardır, ki kurumun tüm bileşenleri okumaya yüreklendirme görevini aynı derecede sahiplensin.

Herhangi bir birimde sorun tespit ettiğinizde o sorunla yaşayıp gitmezsiniz. Sorunun kaynağına inip sıkıntılı noktayı bulduktan sonra çözüm getirme yoluna gidersiniz. Şirketi aşağı çeken sıkıntıdan ne olursa olsun kurtulmak zorunda olduğunuzu unutmazsınız, dolayısıyla görmezden gelemezsiniz.

Her eylemin ya da eylemsizlik seçiminin bir sonucu vardır. Yapılması gerektiğince yapmadığınız işlerin sonuçlarını kabullenir ama yeni eylem planı hazırlarken göz ardı etmezsiniz.

Ekip çalışmasına yer verilir. Herkesin bir uzmanlık alanı olmasının yanı sıra daha güçlü olduğu konular da vardır. Farklılıklarınızı bilir, buna uygun davranırsınız, ama zayıf hissettiğiniz yönlerinizi güçlendirmeye çalışırsınız.

İyi şirketlerin misyonu ve vizyonu bellidir. Rüzgarın savurduğu yöne sürüklenmezler.

Hedeflere erişilebilmesi için öncelikle doğru yollardan gidilmesi ve doğru araçların kullanılması gerekir. Bu yollar ve araçlar zaman zaman gözden geçirilir, işe yaramayanı yenilenir.

İşe yeni başlayana kıyamayan olmaz. İvedilikle işleyiş öğretilerek kuruma kazandırılır.

Aile, toplumun en küçük yapı taşıdır. Toplumda geçerliliğini normal kabul ettiğiniz her ‘olmazsa olmaz’, parçası olduğumuz daha küçük sosyal gruplar için de geçerlidir. İş dünyasında sergilediğimiz özeni kendi yaşantımıza da gösterme hakkını kendimize tanımalıyız.

İşler yolunda gitmiyorsa yöntemlerinizi değiştirip bir de bu tekniği denemenizi öneririm. Kuruma ait hissetmeniz şart.

Hayırlı Günler

Etiketler

Hayır Diyebilmek, Nasıl Hayır Denir, İnsan, İş Yeri

– İŞ HAYATINDA KÖTÜ KIZ OLMAK – 

 

İş yaşamımda bolca genç arkadaşla çalıştığım için şu soruyu çokça duymuşluğum vardır: “Nasıl ‘hayır’ diyorsun?”

 

İş ortamındaki özellikle genç hanımların birçoğu hayır diyememekten dertlidir ve bu tür güzel yetiştirilmiş kızlarımız hep daha fazla çalışır ve kendini enayi gibi hissettiği için de her daim mutsuz dolaşır. O yüzden ‘hayır’ diyebilen türlerle konuşarak, kendini yoran bu özelliği yenmeye çalışır ancak bunu kimseye hayır demeden yapabileceğini sanarak yanılır.

 

Peki nasıl başarılıyor efendim bu ‘hayır’ deme işi?

 

Öncelikle gerçekten istemek gerek. Yani herkesin isteklerine “evet, tamam, ben yaparım” demenin tuhaf bir davranış biçimi olduğunu algılayabilmek. Birilerinden yardım istiyorsanız durumun farkındasınız demektir. (Tabii ne çok çalıştığınızı gösterip daha fazla beğeni almak için mızmızlanmak değilse amacınız.)

 

Bu toplumda hemen hemen hepimiz ‘iyi kız’ tanımına uygun yetiştirildik ama biz bu beklentiyi karşılamaya çalışırken bizi koruyanlar vardı. Yani siz rahatça  iyi kız olabilesiniz diye anneniz gurk tavuklaşıyor, babanız kol-kanat geriyordu. Dış dünyada ise yalnızsınız ve kendinizi koruyamadığınızı görseler en başta anne-babanız üzülürdü. Üzmek ister misiniz?

 

Dediklerini yapmazsam onları kırmış olurum, ayrıca beni sevmezler modundan kurtulun. Herkesle eşit ölçüde iş yapıp paramızı hak etmek için çalışıyoruz, birileri bizi sevsin diye değil. Sevgiyi özel yaşamınızda yani dışarıda arayın. Zaten dediklerini yapınca sizi seviyor olsalar size bu kadar yüklenmezlerdi değil mi? İnanın yöneticilerin sevgi filan düşündüğü yok. Profesyonellik gereğince işlerin yapıldığını görmek istiyorlar, o kadar. Ara yöneticiler de üst yöneticilerin gözüne girebilmek arzusuyla, istenen işlerin yerine gelmesi için ne gerekiyorsa yapıyorlar. Diğer çalışanların anlamsız ya da olanaksız bulduğu işleri hayır diyemeyen elemandan istemek de dahil buna: “Diğerlerinden isteyemem bunu. Sen çok iyi yapıyorsun işini ve ben bir tek sana güveniyorum. Saçların ne kadar güzel görünüyor bugün, bir şey mi yaptın?” Her isteğine evet diyerek alıştırdığınız yöneticinize sırf denemek için bir kere hayır deyin bakalım size ne kadar güveniyormuş. Genel olarak yöneticilerin mottosu şudur: “Kimse vazgeçilmez değildir” ve siz iş yerinde kendinizi ne kadar parçalasanız da bu maalesef doğrudur. Elinizden geleni fazlasıyla sunduğunuz kişiler sizi çıkarmaları gerektiğinde asla tereddüt etmeyecekler ve yerinize daha ucuz eleman buldukları için sevineceklerdir.

 

Sevgi manyağı tavrınızı sürdürmek istiyorsanız da ‘hayır’ demelisiniz ayrıca. “Kaçan kovalanır” gibi berbat bir lafın yaratıldığı bu toplumda insanların reddedebilen kişileri sevdiğine inanmak zor değildir herhalde. Tabii karizmatik olacağım diye her şeye ‘olmaz’ demekten bahsetmiyorum. Ne istediğinizi bilmekten, istemediğinizi zorla yapmamaktan bahsediyorum. İnanın insanlar güçlü bir duruşu olan kişileri daha çok seviyor, her dediğini yapanları ise kişiliksiz buluyor. Öğrenciler bile her şeyi kabul eden öğretmene değil kuralları olan, hayır diyebilen ama ne zaman neye hayır diyeceği anlaşılan öğretmene saygı duyuyorlar. Hatta biliyorsunuz, erkekler de zor kadın sever(!).

 

Hiçbiri aklınıza yatmıyorsa şunu sorun kendinize: On delikanlı size aynı anda çıkma teklif etse ayıp olmasın diye onunu da kabul edecek miydiniz? İlla en az dokuzuna hayır diyerek üzmeniz gerekecekti. Hepsine ‘evet’ deseniz de üzüleceklerdi değil mi?

 

Ya da annenizi getirin aklınıza. Annenize hiç ‘hayır’ demediniz mi? Onu sevmiyor musunuz? Ya da bir isteğini yerine getirmediğiniz için anneniz sizi sevmekten vazgeçiyor mu? Kaldı ki yöneticileriniz sizin anneniz değil. Zaten kimse sizi sevmek zorunda değil. Yöneticiniz de değil. Ama işlerin profesyonellik çerçevesinde ve adil bir biçimde yürütülmesini sağlamak zorunda. Hem de sizin onu sevip sevmediğinize takılmadan.

 

Hayır diyemediğiniz her kişide bir başkasına hayır demiş yani onu üzmüş ya da sıkıntıya sokmuş olursunuz. Örneğin siz hiçbir zaman hayır diyemezseniz bu görev hep partnerinize kalır. Patronun verdiği her işe sorgusuz sualsiz atlarsanız meslektaşlarınızın da yapması beklenir. Fazla görevi kabul edip durmazsanız bir meslektaşınıza yardım ederek omuzlarındaki yükü hafifletebilirsiniz ve inanın bu size daha sağlam bir tatmin duygusu yaşatacaktır. Hayır diyemediğinizden misafir kabul ederseniz eşinizin baş başa geçirmek istediği saatlere hayır demiş olursunuz. Çocuğunuza karşı tavrı konusunda annenize hayır diyemezseniz yavrunuzun sağlam karakterli olmasına hayır dersiniz. Hoşunuza gitmeyen birine hayır diyemeyip kankanızla olan buluşmanıza onu da yanınızda götürürseniz can dostunuzun sizinle özel konuşma isteğini reddetmiş sayılırsınız. Öte yandan hayır diyemediğiniz için yapmak zorunda olduğunuz işleri ve etkinlikleri yaparken yaşadığınız mutsuzluk yakın çevrenizi doğrudan etkileyerek onların da her daim gergin olmasına neden olur. Kimi üzmek istediğinize iyi karar verin.

 

Haydi ufak bir pratik yapın ve iş yerinde size gelen ilk isteği ‘hayır’ diyerek yanıtlayın. Kendinize saygınızı yitirmemeniz ve gerçekten değer verdiğiniz kişileri üzmemeniz için ‘Hayır’lı günler dilerim.

 

 

 

 

İş Arkadaşlarına Sürprizler

Etiketler

Fikir, Meslektaş, Ofis, Sürpriz, İş Yeri

Ömrünüzün ne kadarını iş yerinde geçirdiğinizin farkında mısınız? Ortalama çalışma saatlerini baz alarak yapacağımız basit bir hesaplamayla günde sekiz-dokuz saati iş yerinde, en az iki saati işe hazırlanarak ve işe gidip-gelmek üzere yollarda, yedi saati uykuda geçirdiğimizi ve kalan beş-altı saatin alışveriş, yemek yapma-yeme-yedirme, temizle(n)me gibi zorunlu etkinlikleri de içeren bir zaman dilimi olduğunu aklımızda tutabilirsek işte geçirdiğimiz zamanın yakasına yapışırız. Öncelikle sevdiğimiz şeyleri yaparak para kazanmayı hedefimiz yapmalıyız. Ancak bir şekilde bunu yapmanız mümkün değilse ve bu işe devam etmek zorundaysanız da hayatınızın büyük bir kısmını söylenerek tüketmek yerine iş yerinizi çekilir hale getirin. Unutmayın ki taptığınız anneniz, yıllarca bekleyerek seçtiğiniz sevgiliniz, kokusunu özlediğiniz yavrunuzdan çok zaman ayırmak zorunda kaldığınız iş arkadaşlarınız da ömrünü sizinle geçirmeyi seçmemişti. Her gün surat asacağınıza hayatı hepiniz için çekilir hale getirmenin sorumluluğunu üstlenin ve ilk adımı atarak çalışma arkadaşlarınıza hayatınızı renklendirme konusunda fikir verin.

Yeni başlayanlar için ilk 15 fikir benden olsun. Keyifli çalışmalar!

1. Sadece çalışanların görebileceği bir panonuz olsun. İş yeri duyuruları ve mesleki gelişimle hiç ilgisi olmayan şeyleri asma konusunda baştan anlaşacağınız panonuza ilk olarak toplu resminizi koyun. Bu panoya güzel resimler, değerli sözler asın, hafasonu için fikirler paylaşın. Öğrendiğiniz değerli bilgiyi birbirinizle paylaşın. Faydalı ya da keyifli bir web sayfası, tatilde gidilebilecek bir yer, tarih, sanat, tiyatrolarla ilgili bilgiler hepinizi geliştirir.

2. Haftada ya da ayda bir sabah işe yarım saat önce gelip birlikte kahvaltı yapma rutini oluşturun. Kahvaltı malzemelerini panonuza asıp isim listesini her hafta bir aşağı kaydırarak kimin ne getireceği konusunu büyük bir problem haline gelmeden basitçe çözebilirsiniz.

3. Çalışırken kimseyi rahatsız etmeyecek çok hafif bir müzik çalarak ruhunuzun gıdasını verin. Internette gün boyu caz dinleyebileceğiniz radyo kanalı siteleri var örneğin.

4. Cuma akşamı iş yerinize yakın küçük bir bara -uğramayı- alışkanlık haline getirin. Öncesinde barın işletmecisiyle iş yerinize özel belli bir miktar indirim için anlaşabilirsiniz. İş çıkışı yarım saatinizi farklı bir ortamda geçirmek eve gitmeden rahatlamanızı sağlar. Yalnız, erken kalkanı da, gazoz içeni de, hiç gelmeyeni de yermeyin. İnsanlar elinden geldiği kadarını yaparak kendini rahat hisseder, zorunlu hissettirilerek değil.

5. Mevsimi gelince çarşıda ucuza satılan çiçeklerden, bahçenizdeki ağaçtan fışkıran dutlardan, evinizde görmekten sıkıldığınız tablodan iş arkadaşlarınızın da yararlanmasını sağlayın. ‘Benim yerim mi, patron yapsın’ yaklaşımı yerine yaşam alanınızı güzelleştirdiğinizi düşünün.

6. Çok bunaldığını fark ettiğiniz bir meslektaşınıza yardım edin. Kafanızı kendi işinize gömmek yerine arada dikkatinizi başka noktalara yöneltirseniz işinize döndüğünüzde daha verimli olabilirsiniz. Hem zor durumdaki bir arkadaşa yardım etmek konusunda diğerlerine örnek olmuş olursunuz.

7. İsteseniz de istemeseniz de aynı işe mecbur kalarak eşit kılınmış, aynı ortamı paylaşan bir avuç insan olarak birbirine en yakın olanlarsınız. Diğerlerine sırtınızı dönmek yerine bir sıkıntıları olup olmadığını görmeye çalışın. Düğünü olan için herkes para topluyor da siz parasını çaldırmanın derin üzüntüsünü yaşayan arkadaş için gizlice para toplamanın önemini görün.

8. Haftalık toplantılarınıza ‘dürüst paylaşım’ gündem maddesi koyun ya da bunu siz ayrı bir toplantı olarak düzenleyin ve bu madde tartışılırken söylenenlere asla kızılmayacağına dair ortak karar alın. Birinin fazla gürültülü konuşması ya da rahatsızlık veren bir koku gibi hayatınızı zindan edebilecek konuları kibarca burada dile getirin.

9. Kendinize çay alırken yoğun bir arkadaşınıza da getirin, kahve yapıyorsanız diğerlerine de yapın. Öğlen bir kap dondurma alıp paylaştırın.

10. Birlikte kitap kulübü, makale kulübü ya da sadece kızlar kulübü kurun. Her ayın belli bir günü mutlaka buluşun ve önceden kararlaştırdığınız için herkesin okumuş olduğu kitabı tartışın. Bir film izleyip üzerinde konuşun. Ya da öğrendiğiniz bir tarifi deneyin. Ya da herkesle konuşamayacağınız konuları seçip şaraba yatırın. İş konuşmayın, orada konuşulanları da asla işe taşımayın.

11. Tatilde gittiğiniz yerden iş yerinize kart atın. Dönerken ufak-tefek hediyeler alıp herkesin masasına bırakın.

12. Arkadaşlarınızın iyi olduğu konuların farkına varmaya çalışın. Büyük bir olasılıkla önemsedikleri için iyi yaptıkları bu alanlarda onları övmenizin kimseye zararı olmaz ama o kişilere değerli olduklarını hissettirir ofisinize enerji getirirsiniz.

13. Anneler günü gibi önemsediğiniz kutlamaları toplu mesajlarla değil bireyselleştirilmiş ifadeler ve yollarla yapın. Doğum günlerini mecburen alınmış bir pasta yerine yaş günü çocuğuna özel bir şeylerle kutlayın.

14. Özel günlerde ofisinizi süsleyin. Aslında ofisinizi hep süsleyin. Bitkiler, ayna, aile fotoğraflarınız, kitaplar, kokularla bezeyin her gün soluduğunuz duvarları. Dinlenme odanız varsa, yapboz bulmaca, bitki çayları, pofuduk minder gibi objelerle taçlandırın. Yoksa isteyin. Ne yapabileceğiniz üzerine mesai arkadaşlarınızla birlikte kafa yorup patrondan talep edin.

15. Yabancı meslektaşlarımdan öğrendiğim ‘Secret Santa’ uygulaması normalde çalışanların isimlerinin kağıtlara yazılıp herkesin bir isim çekerek yılbaşı öncesi acı çekerek alınan bir hediyeden ibarettir. Ancak iş arkadaşlarım bu eğlenceyi öyle bir değiştirdi ki o yıl iş yerindeki yegane heyecanım haline geldi. Noel’e doğru başlanan bu heyecan verici oyunun başında yine isim çekiyorsunuz ve Secret Santa’sı (yani gizli Noel Babası) olduğunuz bu kişiyi hiç kimseye söylemiyor, o günden sonra o kişi için ufak tefek sürprizler yapmaya başlıyorsunuz. Masasına minicik bir çikolata koyma, haftasonu için bir tütsü ya da şehir etkinlik rehberi bırakma, gazeteden kesilmiş harflerle mesaj yazma, sileceğine bir çiçek iliştirme gibi yapabileceğiniz onlarca parasız sürpriz sadece o kişinin değil sizin hayatınıza da heyecan katacaktır. Siz flört ederken yakalanacakmış gibi kramplı bir heyecanla birisine sürpriz hazırlarken masanıza giden yola döşenmiş kağıttan kalpler inanın günü muhteşem geçirmenizi sağlıyor, işe gitmeye can atıyorsunuz.

Üzüm üzüme baka baka kararacağına göre her gün birlikte aynı odada yaşadığımız insanlara benzememiz kaçınılmaz. Gerekirse iş arkadaşlarınızı eğitin ki daha iyi bireylere benzeyin. Birbirinizin meleği olmak o kadar da zor değil. Sürprizlere bir yerinden başlamak yaratıcı zekamızı tetikleyeceği için eminim bu güzelliklerin arkası gelecek ve sizler daha iyilerini bulacaksınız. Yeter ki yapmak isteyin.